Ölde Öleyim Aşkıyın Ugrunda Köleyim İbrahimim

Ölde Öleyim Aşkıyın Ugrunda Köleyim İbrahimim

Ölde Öleyim Aşkıyın Uğrunda Köleyim İbrahim’im

Ey İbrahim, aşkın ateşiyle yanarım
Gönlümde bir kor, içimde bir feryadım
Adını her andığımda titrer yüreğim
Ömrümde seninle dolsun her anım.

Ölde öleyim, aşkıyın uğrunda köleyim
Yüzüne bakmadan geçmez bir günüm
Kalbimde bir zincir, ellerimde prangayım
Sensiz dünya bana zindan, anlamsız her şeyim.

Yoluna düşmüşüm, yorgun bir seyyah gibi
Ayaklarımda dikenler, ruhumda melal
Her adımda senin sesin yankılanır
Ey İbrahim, vuslatın bana helal.

Yıldızlar şahittir, geceler fısıldar adını
Ay ışığında ararım hayalini
Rüzgarlar taşır kokunu uzaklardan
Her nefeste seni çağırır kalbimin sesi.

Öyle bir sevda ki bu, anlatılmaz kelamla
Dilimin ucunda düğümlenir her dua
Ey İbrahim, aşkınla yanarken bu can
Sensiz bir dünyayı istemem asla.

Kalbime kazınmış adın, silinmez asırlarla
Her nefeste yankılanır aşkınla
Hayat dediğin nedir ki sensiz
Bir çöl, bir derya, susuz ve sessiz

Ölde öleyim, aşkıyın uğrunda köleyim
Her anım seninle dolsun, İbrahim’im
Bir bakışın yeter bana cihanı unutturur
Ey sevdamın sahibi, kalbim sana tutulur.

Küllerinden doğar bu sevda her defa
Aşkınla yanar bu gönül sabaha kadar
Ey İbrahim, adını andıkça titrer ruhum
Sensiz bu hayat bana zindan olur.

Ne yıldızlar sönsün ne de ay kaybolsun
Sen varsan bu dünyada her şey sonsuz
Ey İbrahim, aşkınla yanan bu gönül
Sana adanmış bir ömürle dolsun.

Ölde Öleyim Aşkıyın Ugrunda Köleyim İbrahimim

Ölde Öleyim Aşkıyın Ugrunda Köleyim İbrahimim